معبودا
هرچه نگاه میکنم توشه ای برای سفر نمییابم
برگ های تقویم عمرم یکی خالی تر از دیگریست
و من همچنان در حسرت
ماه های رجب و شعبان مثال برق وباد گذشتند و من گلی از گلزار رحمت بی دریغت نچیدم.
وتو بی منت سفره کرمت را بر من ارزانی داشتی ولی من دعوت شیطان را بیشتر از دعوت تو لبیک گفتم.
معبودا حال که مرا لایق میهمانی بزرگ و معنوی رمضان کرده ای از تو میخواهم:
که مرا بیشتر از پیش به عبادت و بندگیت موفق گردانی.
و در قیام طاعت و استکمال روح به هر چه تو را از من خشنود سازد توفیقم دهی.
و از تو میخواهم گناهانم را ببخشی وهمواره راهنمایم باشی که تو بخشنده ترینی.
معبودا چشمه ی جوشان محبت و کرم تو در این ماه جوشنده تر و عمیق تر است .
وجرعه ای از ان ارزوی من.
مرا از ان بچشان که سخت تشنه و بی تابم.
بارالها
مرا دریاب .
